De neiging tot een zelfportret komt voort uit Rob ten Wolde’s wil om eeuwig te leven (én uiteraard te schilderen). Dat zal waarschijnlijk niet te realiseren zijn. Dan kiest hij er noodgedwongen voor en hoopt hij dat hij zal voortleven in zijn schilderijen, maar vooral in zijn zelfportretten. Deze staan in kleine, zwarte schetsboekjes, die zullen worden nagelaten en hem dus zullen overleven.